ESDDA img

Αποθετήριο Ε.Σ.Δ.Δ.Α.

Η Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ) είναι η εκπαιδευτική μονάδα του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης που έχει ως αποστολή τη δημιουργία ενός σώματος εξειδικευμένων στελεχών, με άρτια επαγγελματική κατάρτιση και σύγχρονη διοικητική αντίληψη, για τη στελέχωση της κεντρικής διοίκησης, της κρατικής περιφερειακής διοίκησης και της αυτοδιοίκησης.


Παρακαλώ χρησιμοποιήστε αυτό το αναγνωριστικό για να παραπέμψετε ή να δημιουργήσετε σύνδεσμο προς αυτό το τεκμήριο: http://repositoryesdda.ekdd.gr/jspui/handle/123456789/47
Title: Ο ρόλος του Υπουργείου Εξωτερικών στον κομβικό συντονισμό της εθνικής πολιτικής στην ενωσιακή διαδικασία
Authors: Ανδρούτσου, Μαριάννα
Keywords: ΥΠΕΞ
Συντονιστικός ρόλος
Πλήρης εναρμόνιση
Ενωσιακή διαδικασία
Μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας
Κόμβος
Ενσωμάτωση
Ενωσιακό δίκαιο
Συνδιαμόρφωση
Δίκτυα
Εθνικό όφελος
Issue Date: 2015
Abstract: The aim of this thesis is to examine the coordination role of the Greek Ministry of Foreign Affairs in the EU process. How much effective is the Ministry acting as a hub between Greece and the EU? How do its experts manage to implement and impose national priorities dealing with the EU of 28 member states (while the notion of the “national policy” is perceived to be the maximizing national benefits achieved during the negotiations held at the EU institutions?) To this end, the methodology of the thesis is based on Greek, English and French bibliography; a total of 8 interviews were also taken by the MFA and other Ministries executives in order to understand the procedures and the particularity of the FMA as a hub between the “national: and the “Union” aspect. The first thing to be clarified, is the dual dimension of the Greek MFA coordination role; In the EU process, the elaboration of common policies means the voluntary commitment of the m-s to adopt those policies as well-and this is mandatory. Accordingly, the FMA coordination ability lies in the way in which the country presents its national aspects on different issues in the EU institutions aiming at the conformation of common public policies through voting and issuing a common legislation. At the same time, the thesis refers to the concern of the MFA for the transposition and the implementation of EU law within the country: this is achieved by adopting national additional measures known as “prerequisites regulatory instruments” that will contribute to the full harmonization with European legislation. The institutional triangle of decision making in the EU (the Commission, the Council and the European Parliament) is also described; the whole decision making process is recorded in those institutions not to mention the engagement of the Permanent Representation of Greece (MEA) within this triangle. (The latter actually consists of the MFA’s department abroad). Besides all that, the flow of the procedures followed in the domestic administration system is presented as well, aiming at the integration of the EU law. The role of the MFA is noted as well since it is the one to have contact with both the competent ministries and the General Secretariat of the Greek government: its “coordination importance” is nevertheless obvious every time its Special Legal Department (also known as ENYEE) acts as its defender against complaints set up by the EU Commission for infringement of Directives integration. Finally, the thesis emphasizes on the need for the Greek MFA to foster networks and alliances with other member states –not to mention the need for a more intense open and public diplomacy- in order to optimize its role. The aspect of some foreign authors for a “total absence of an integrated strategy” on the part of the Greek MFA is not something to be overlooked, nevertheless, the paper ends by raising a worrying matter: All European /FMs seem to strengthen their effort in coordinating their national policies to those proposed by the EU, on the other hand, the EU is being seen as a project fully derogating itself from the EU political integration vision.
Description: Η εργασία αυτή αποσκοπεί στη διερεύνηση του ρόλου του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών στον κομβικό συντονισμό της εθνικής πολιτικής στην ενωσιακή διαδικασία. Πόσο αποτελεσματικά επιτελεί το ρόλο αυτόν και πόσο καταφέρνουν οι υπηρεσίες του να υλοποιούν τις εθνικές προτεραιότητες της χώρας σε μία ΕΕ των 28 όπου η εθνική πολιτική είναι αντιληπτή ως η μεγιστοποίηση του εθνικού οφέλους κάθε χώρας κατά τις διαπραγματεύσεις στα ευρωπαϊκά όργανα; Προς τούτο, μεθοδολογικά, η εργασία στηρίχτηκε στην επισκόπηση ελληνικής, αγγλικής και γαλλικής βιβλιογραφίας, ενώ για την κατανόηση των διαδικασιών και της ιδιαιτερότητας του ρόλου του ΥΠΕΞ στον κομβικό συντονισμό του «εθνικού» με το «ενωσιακό», παρατίθενται 8 συνεντεύξεις στελεχών του ΥΠΕΞ και άλλων υπουργείων. Αποσαφηνίζεται καταρχάς η διττή διάσταση του «συντονιστικού ρόλου»: Στην ενωσιακή διαδικασία συνυπάρχει η πτυχή της διαμόρφωσης κοινών δημόσιων πολιτικών με αυτήν της οικειοθελούς δέσμευσης των κ-μ για την υποχρεωτική εφαρμογή τους. Συνακόλουθα, η ικανότητα συντονισμού του ΥΠΕΞ έγκειται στον τρόπο με τον οποίο η χώρα παρουσιάζει και διαπραγματεύεται την εθνική της θέση στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα με στόχο τη συνδιαμόρφωση κοινών πολιτικών μέσω της ψήφισης και έκδοσης κοινής νομοθεσίας. Παράλληλα, αναφέρεται στη μέριμνα του ΥΠΕΞ για την ενσωμάτωση και την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου στο εσωτερικό , με την υιοθέτηση εθνικών μέτρων προσαρμογής ως προαπαιτούμενων κανονιστικών πράξεων που θα συμβάλουν στην πλήρη εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκά νομοθετήματα. Παρουσιάζεται έτσι το αποκαλούμενο «θεσμικό τρίγωνο» λήψης απόφασης στην ΕΕ (η Επιτροπή,το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και καταγράφονται οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε αυτά αλλά και η εμπλοκή που έχει με το τρίγωνο αυτό η Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία, η εξωτερική υπηρεσία του ΥΠΕΞ. Ακολούθως, παρουσιάζονται και καταγράφονται τα αρμόδια όργανα και η ροή των διαδικασιών που ακολουθούνται στο εγχώριο πολιτικοδιοικητικό σύστημα αμέσως μετά την έκδοση του ενωσιακού δικαίου στην ΕΕ με στόχο την ενσωμάτωση. Και εδώ διαπιστώνεται ο καθοριστικός ρόλος του ΥΠΕΞ στην επαφή του με τα αρμόδια υπουργεία και τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, αφού η Ειδική Νομική Υπηρεσία του είναι αυτή που καλείται να υπερασπίσει και να εκπροσωπήσει τη χώρα σε περίπτωση που η Επιτροπή καταγγείλει την τελευταία για παράβαση ενσωμάτωσης (συνήθως Οδηγιών). Τέλος, δίνεται έμφαση στην ανάγκη καλλιέργειας δικτύων και συμμαχιών με άλλα κ-μ από πλευράς ΥΠΕΞ όπως και της υιοθέτησης μιας πιο εντατικής δημόσιας διπλωματίας για την βελτιστοποίηση του ρόλου του στον κομβικό συντονισμό. Χωρίς δε να προσπερνάται η επισήμανση μερίδας της ξένης βιβλιογραφίας για απουσία ολοκληρωμένης στρατηγικής από το ΥΠΕΞ, η εργασία καταλήγει θίγοντας το ερώτημα του κατά πόσο μπορεί το ελληνικό ΥΠΕΞ –αλλά και κάθε ευρωπαϊκό ΥΠΕΞ να γίνεται αποτελεσματικότερο στον κομβικό του ρόλο, όταν τίθεται εν αμφιβόλω η ίδια η ΕΕ ως αποκλίνουσα από το όραμα της πολιτικής της ολοκλήρωσης.
URI: http://repositoryesdda.ekdd.gr/jspui/handle/123456789/47
Εμφανίζεται στις συλλογές:Α. Τελικές Εργασίες Σπουδαστών

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο:
Αρχείο Περιγραφή ΜέγεθοςΜορφότυπος 
Συνημμένο χωρίς τίτλο 00004.pdf1.63 MBAdobe PDFΔείτε/ Ανοίξτε


Όλα τα τεκμήρια του δικτυακού τόπου προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα