| dc.description | Στο διεθνές περιβάλλον υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εθνοτικών ή κοινοτικών συγκρούσεων που έχουν οδηγήσει σε βαθιά διαίρεση των κοινωνιών. Η παρούσα εργασία εστιάζει στην περίπτωση του Κυπριακού ζητήματος και προσπαθεί να αποτιμήσει τις δύο πρόσφατες και πιο σημαντικές προσπάθειες επίλυσής του, το Σχέδιο Ανάν του 2004 και τη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά του 2017. Για το σκοπό αυτό αξιοποιήθηκαν πρωτογενείς και δευτερογενείς βιβλιογραφικές πηγές και χρησιμοποιήθηκαν τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις της συναινετικής δημοκρατίας προκειμένου να μελετηθεί εάν πληρούνταν στις δύο αυτές προσπάθειες. Τόσο το Σχέδιο Ανάν όσο και η Διάσκεψη του Κραν Μοντανά ήταν αποτέλεσμα ευνοϊκής δυναμικής που αναπτύχθηκε κατά τις αντίστοιχες περιόδους στην Κύπρο, τις εγγυήτριες δυνάμεις, αλλά και διεθνώς. Και στις δύο προσπάθειες αναδείχθηκαν συγκλίσεις, ως επί το πλείστον στη μορφή διακυβέρνησης στη βάση διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας, που προάγουν τη συναινετική δημοκρατία, αν και η ασφάλεια και οι εγγυήσεις είναι ακανθώδη θέματα που πρέπει μελλοντικά να αντιμετωπιστούν. | en_US |
