| dc.description | Η είσοδος και αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών
στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση αποτελεί διαχρονικό ζητούμενο. Παρά την σχετική
υστέρηση σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, οι προσπάθειες αξιοποίησης των νέων
τεχνολογιών και δημιουργίας Πληροφοριακών Συστημάτων, ειδικά στον τομέα της
Κοινωνικής Ασφάλισης, μετρούν πλέον δεκαετίες,. Η λειτουργία των συστημάτων
αυτών είναι συνηφασμένη με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Τις τελευταίες
δεκαετίες η δυνατότητα μαζικής επεξεργασίας και μετάδοσης των δεδομένων αυτών
έχει δημιουργήσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις στην προστασία της ιδιωτικότητας του
ατόμου, ακόμα και στην λειτουργία της ίδιας της δημοκρατικής διαδικασίας.
Παγκοσμίως έχει αναπτυχθεί ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θέτει περιορισμούς και
κατευθύνσεις ως προς την τήρηση και επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, το
οποίο αναπόφευκτα επηρεάζει και την λειτουργία των Φορών Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι διττός· Αφενός επιχειρείται να
παρουσιαστεί η έννοια των προσωπικών δεδομένων και του κανονιστικού πλαισίου που
αφορά την προστασία τους. Αφετέρου, να χαρτογραφηθεί η τήρηση και επεξεργασία
τους στα πληροφοριακά συστήματα των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. Τέλος,
προτείνονται κάποια επόμενα βήματα προκειμένου οι Φορείς να προσαρμοστούν στις
νέες απαιτήσεις που επιφέρει ο νέος Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων,
ευρύτερα γνωστός με το λατινικό ακρονύμιο GDPR.
Η έρευνα και η ανάπτυξη του θέματος βασίστηκε στην ανάλυση γραπτων
τεκμηρίων, περιλαμβανομένης νομοθεσίας, βιβλιογραφίας περί της ιδιωτικότητας και
της ασφάλειας των Πληροφοριακών Συστημάτων, παρουσιάσεων σε συνεδρια,
εκθέσεων καθώς και σε συνοδευτικά έγγραφα δημόσιων διαγωνισμών για την
προμήθεια Πληροφοριακών Συστημάτων. | en_US |
