| dc.description | Ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων-ΑΓΓΟ (ή κλειτοριδεκτομή ή κοπή) ονομάζεται η βλαπτική εκείνη πρακτική που περιλαμβάνει τη μερική ή ολική αφαίρεση των γυναικείων εξωτερικών γεννητικών οργάνων για μη ιατρικούς λόγους. Η πρακτική αυτή πραγματοποιείται σε 28 χώρες της Αφρικής, σε ορισμένες χώρες της Ασίας και της Μέσης Ανατολής αλλά και σε κοινότητες μεταναστών στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στη Νέα Ζηλανδία και στην Αυστραλία. Οι κοινότητες που εφαρμόζουν την πρακτική αυτή αναφέρουν πολλούς λόγους συνέχισης του εθίμου, θρησκευτικούς και κοινωνικούς, που έχουν ως βαθύτερη αιτία την ανισότητα των φύλων. Επιπλέον, το έθιμο αυτό αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της γυναίκας και του παιδιού, έχοντας σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των θυμάτων.
Στην παρούσα μελέτη, αρχικά, διερευνώνται οι αιτίες διαιώνισης του εθίμου και οι επιπτώσεις του στην υγεία του γυναικείου πληθυσμού αλλά και στην κοινωνία συνολικά. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται η νομική και πολιτική δράση των διαφόρων οργανισμών και κοινοτήτων, που στοχεύει στη μείωση της βλάβης ή στην εξάλειψη της πρακτικής. Η μελέτη, ωστόσο, επικεντρώνεται στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολιτικής κατά του ΑΓΓΟ και στην εφαρμογή της, τόσο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και σε επίπεδο κρατών-μελών.
Η συλλογή δεδομένων για την κατανόηση αυτού του πολυδιάστατου προβλήματος πραγματοποιήθηκε με τη συστηματική επισκόπηση βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας. Για το σκοπό αυτό έγινε χρήση βιβλιοθηκών και ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων (πχ Pubmed ή Research gate) καθώς και των μηχανών αναζήτησης Google and Google Scholar. Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά καθίσταται εμφανές ότι ο αγώνας ενάντια στον ΑΓΓΟ προϋποθέτει την ανάληψη πολυτομεακής δράσης (στoυς τομείς της υγείας, της οικονομίας, την εκπαίδευσης, της δικαιοσύνης και των έμφυλων σχέσεων) από τοπικό σε παγκόσμιο επίπεδο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση της εφαρμογής ενός αυστηρού νομοθετικού πλαισίου κατά του ΑΓΓΟ. Οι παρεμβάσεις τους περιλαμβάνουν την παροχή υπηρεσιών στα θύματα ΑΓΓΟ, την ποινική προστασία και την προστασία των παιδιών από τον ΑΓΓΟ, διατάξεις για το άσυλο καθώς επίσης και δράσεις πρόληψης.
Αν και οι συνεργατικές δράσεις όλων των δρώντων πολιτικής (κοινοτήτων, εθνικών και διεθνών οργανισμών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, ΜΜΕ, παρόχων υγείας και άλλων επαγγελματιών) συνετέλεσαν αποφασιστικά στη μείωση του ΑΓΓΟ, υπάρχουν ακόμα κορίτσια στις ευρωπαϊκές χώρες, που βρίσκονται σε κίνδυνο να υποστούν ΑΓΓΟ. Και αυτό, διότι, παράγοντες όπως η έλλειψη επαρκούς γνώσης ή εκπαίδευσης τόσο των επαγγελματιών όσο και των κοινοτήτων, η έλλειψη διατάξεων για το άσυλο ευαίσθητων σε ζητήματα φύλου, η αδυναμία, πολλές φορές, εφαρμογής των νόμων και δίωξης της πρακτικής αλλά και η ιατρικοποίηση της τελευταίας, εμποδίζουν την κοινωνική αλλαγή.
Συμπερασματικά, ο ΑΓΓΟ αποτελεί μορφή βίας κατά των γυναικών, που πρέπει να εξαλειφθεί. Για αυτόν το σκοπό, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη οφείλουν να υιοθετήσουν στρατηγικές πρόληψης, να επανεξετάζουν τις νομικές και πολιτικές τους δράσεις, να χρησιμοποιούν ως εργαλείο πρόληψης την εκπαίδευση, προωθώντας τη συμμετοχή των κοινοτήτων ώστε να αποκτήσουν γνώση για το ζήτημα του ΑΓΓΟ. | en_US |
