| dc.description | Ο εσωτερικός έλεγχος αναγνωρίζεται διεθνώς ως βασικό στοιχείο της χρηστής
διακυβέρνησης των δημόσιων φορέων, καθώς συνδράμει στην επίτευξη των στόχων
τους και στη γενικότερη βελτίωση των λειτουργιών τους, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τη
διαφάνεια και την αποτροπή παραβατικών συμπεριφορών. Η εν λόγω διαπίστωση
ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία καλούνται να
αντιμετωπίσουν την αύξηση του κόστους των υπηρεσιών υγείας σε συνδυασμό με τις
αντικειμενικές δυσκολίες ελέγχου της οικονομικής τους αποδοτικότητας.
H παρούσα μελέτη επιχειρεί να περιγράψει και να αξιολογήσει το πλαίσιο
λειτουργίας του εσωτερικού ελέγχου στις Μονάδες Υγείας του Ε.Σ.Υ, να εντοπίσει
τα προβλήματα που προκύπτουν κατά το ελεγκτικό έργο και να διατυπώσει
προτάσεις βελτίωσης της υφιστάμενης κατάστασης. Η διερεύνηση του ζητήματος
εκκινεί από την παρουσίαση του θεωρητικού πλαισίου πίσω από τον εσωτερικό έλεγχο,
αποσαφηνίζοντας θεμελιώδεις έννοιες και οριοθετώντας το συγκεκριμένο είδος ελέγχου
έναντι άλλων. Έπειτα, παρουσιάζεται το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο που διέπει τον
εσωτερικό έλεγχο στα δημόσια νοσοκομεία, οι βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, όπως
αυτές αποτυπώνονται στο Διεθνές Πλαίσιο Επαγγελματικής Εφαρμογής, καθώς και οι
προϋποθέσεις άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου στον δημόσιο τομέα.
Κατόπιν αυτού, γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν και να αναλυθούν τα
βασικά προβλήματα του υφιστάμενου πλαισίου λειτουργίας του εσωτερικού ελέγχου,
τόσο εν γένει στην ελληνική δημόσια διοίκηση όσο και συγκεκριμένα στις Μονάδες
Υγείας του Ε.Σ.Υ. Τέλος, κατατίθενται συγκεκριμένες βελτιωτικές προτάσεις για την
αναμόρφωση του εσωτερικού ελέγχου και την υπέρβαση των παθογενειών που
διαπιστώθηκαν, στην κατεύθυνση της εναρμόνισης με της βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. | en_US |
