| dc.description | Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η κατανόηση της έννοιας του εκδημοκρατισμού και της διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας που χορηγείται για εκδημοκρατισμό παράλληλα με την έρευνα και καταγραφή των επιτυχιών και των αποτυχιών της εν λόγω διεθνούς βοήθειας, όπως αυτές σκιαγραφούνται μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών (Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική - ΜΕΝΑ) και υπερεθνικών οργανισμών (Ευρωπαϊκής Ένωσης) και τέλος η εξαγωγή συμπερασμάτων για τους παράγοντες επιτυχίας και αποτυχίας της διεθνούς βοήθειας. Μέσα από τον εντοπισμό και μελέτη θεωρητικών και εμπειρικών ερευνών που έχουν διεξαχθεί από ακαδημαϊκούς αλλά και ακαδημαϊκών βιβλίων και άρθρων, στατιστικών στοιχείων και ηλεκτρονικών πηγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα ζητήματα αναλύθηκαν τόσο από τη θεωρητική όσο και από την εμπειρική σκοπιά με το σκοπό να επιχειρηθεί να δοθεί απάντηση στο κεντρικό ερώτημα της εργασίας: σε περίπτωση που η διεθνής βοήθεια για εκδημοκρατισμό σημειώνει αποτυχίες, ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν σε αποτυχία και αν είναι εφικτό να αποτυπωθούν συγκεκριμένες προτάσεις αποφυγής τυχόν μελλοντικών αποτυχιών.
Η παρούσα εργασία δεν φιλοδοξεί να παρουσιάσει μία αξιωματική προσέγγιση, ως τη μοναδική ορθή που οδηγεί σε επιτυχημένη διεθνή βοήθεια για εκδημοκρατισμό. Αντίθετα, απώτερος σκοπός της είναι να αναδείξει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις βασικές παραμέτρους που επηρεάζουν την επιτυχία της διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας για εκδημοκρατισμό, τα σύγχρονα διεθνή πρότυπα και τάσεις, εστιάζοντας στο παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τέλος να καταδείξει τα σύγχρονα διακυβεύματα και προκλήσεις στις οποίες καλούνται επειγόντως να απαντήσουν οι απανταχού παρόντες χορηγοί διεθνούς βοήθειας εκδημοκρατισμού, κυρίως με την επιλογή της βασικής τους φιλοσοφίας και οράματος.
Η πρακτική της συνεισφορά προσδοκούμε, ως μελλοντικά στελέχη της Διπλωματικής Υπηρεσίας του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, να είναι η ανάδειξη της σημασίας της διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας με σκοπό τον εκδημοκρατισμό για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας, τόσο γεωστρατηγικών όσο και κοινωνικοοικονομικών, ώστε να αναχθεί σε μέσο τόσο ήπιας αλλά και σκληρής ισχύος. | en_US |
