| dc.description | Η Καλή Νομοθέτηση έχει γίνει μόνιμο χαρακτηριστικό του νομικού και πολιτικού
τοπίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι θεσμοθετημένη μέσω της δημιουργίας
ανεξάρτητων οργάνων, διοργανικών συμφωνιών, κατευθυντήριων γραμμών και
εργαλείων που βρίσκονται ήδη σε χρήση και παράγουν αποτελέσματα. Η Καλή
Νομοθέτηση είναι μία συνεχής, δυναμική διαδικασία που εξελίσσεται με την πάροδο
του χρόνου. Η ατζέντα της Καλής Νομοθέτησης είναι πολύπλευρη και επιδιώκει
πολλούς στόχους. Επιδιώκει να θεσπίσει νομοθεσία καλύτερης ποιότητας, να μειώσει
τον διοικητικό φόρτο των δημόσιων αρχών, των επιχειρήσεων και των πολιτών, να
αυξήσει την δημοκρατική νομιμότητα μέσω της συμμετοχής τους στην διαδικασία
λήψης αποφάσεων. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό στην περίπτωση της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου γίνεται συχνά λόγος για δημοκρατικό έλλειμμα.
Στην παρούσα εργασία στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρουμε συνοπτικά την διεθνή
εμπειρία της κανονιστικής μεταρρύθμισης. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα επικεντρωθούμε
στην πορεία της καλής νομοθέτησης στην ΕΕ και τα κείμενα καθόρισαν τις αρχές και
τις μεθόδους της ΕΕ για την καλή νομοθέτηση. Θα παρουσιάσουμε την πρόοδο που έχει
γίνει τα τελευταία χρόνια, με την υιοθέτηση της ατζέντας για την έξυπνη νομοθέτηση,
τις κατευθυντήριες γραμμές και την εργαλειοθήκη της καλής νομοθέτησης. Στο τρίτο
κεφάλαιο, θα συγκρίνουμε δύο προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: την πρόταση της
Οδηγίας για τις Υπηρεσίες του 2006 και την πρόταση Κανονισμού για την δημιουργία
Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης του 2017, με στόχο να εντοπίσουμε τις ποιοτικές διαφορές
που οι πρακτικές της ΕΕ για την καλή νομοθέτηση επέφεραν στην παραγωγή κανόνων.
Στο τέταρτο κεφάλαιο, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μία αποτύπωση της εικόνας της
καλής νομοθέτησης στην ΕΕ, χρησιμοποιώντας στοιχεία από τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ.
Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο θα αναφέρουμε τους προβληματισμούς που εκφράζονται
από οργανώσεις, ινστιτούτα και ερευνητές στην πολιτική της καλής νομοθέτησης της
ΕΕ και για τον τρόπο με τον οποίο αυτή εφαρμόζεται. | en_US |
