| dc.description | Με την παρούσα εργασία επιχειρείται η συγκριτική ανάλυση του εργασιακού καθεστώτος των μονίμων και των ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλων του Δημοσίου Τομέα στη βάση των λειτουργιών της Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων. Εξετάζεται το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη σχέση των μονίμων και ΙΔΑΧ υπαλλήλων με τον κοινό τους εργοδότη, το δημόσιο. Ακολούθως, παρουσιάζονται οι διαφορές και οι ομοιότητες μεταξύ των δύο εργασιακών καθεστώτων, υπό το πρίσμα των αλλαγών που έχουν επιφέρει στη Διαχείριση του Ανθρώπινου Δυναμικού του Δημόσιου Τομέα οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις της Δημόσιας Διοίκησης. Το περιεχόμενο της ανάλυσης ακολουθεί τις λειτουργίες της ΔΑΠ, οπότε παρουσιάζονται διαδοχικά η στελέχωση, η διαχείριση της απόδοσης, η εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού, οι αμοιβές, οι υπαλληλικές και εργασιακές σχέσεις και η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.
Επίσης, διερευνάται το κατά πόσο ακολουθούνται οι ίδιες μέθοδοι στελέχωσης από τις εθνικές διοικήσεις των λοιπών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν οι εγγυήσεις μονιμότητας, εφόσον παρέχονται, προβλέπονται σε επίπεδο συνταγματικό ή ρυθμίζονται από κοινό δίκαιο.
Τέλος, παρουσιάζονται οι διαπιστώσεις της εργασίας σχετικά με την ανάγκη διατήρησης ή μη του διαφορετικού εργασιακού καθεστώτος μεταξύ μονίμων και ΙΔΑΧ υπαλλήλων και διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να ενισχυθεί η ανάπτυξη κοινής οργανωσιακής κουλτούρας για το τακτικό προσωπικό του δημοσίου και να διευκολυνθεί το έργο των Διευθύνσεων Ανθρώπινου Δυναμικού για αποδοτικότερη, αποτελεσματικότερη και πιο ποιοτική Δημόσια Διοίκηση. | en_US |
