| dc.description | Ο πληθοπορισμός (crowdsourcing) είναι μια σχετικά νέα ιδέα, ωστόσο το ενδιαφέρον
των ερευνητών, γύρω από αυτό το φαινόμενο αυξάνεται όλο και περισσότερο.
Επιγραμματικά, σημαίνει επιλογή λειτουργιών που μέχρι σήμερα εκτελούνταν από
εργαζομένους, οι οποίες μεταφέρονται, με τη μορφή μιας ανοιχτής πρόσκλησης, σε μια
απροσδιόριστη εικονική κοινότητα. Από οικονομικής άποψης, αποτελεί μια νέα τάση,
που οδηγεί την καινοτομία και τη συνεργασία στον τομέα της επιστημονικής έρευνας,
των επιχειρήσεων ή της κοινωνίας. Ολοένα και περισσότερες οργανώσεις υιοθετούν
τέτοιες μεθόδους, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανή επιχειρηματική αξία του
εγχειρήματος. Η πρώτη επίσημη μελέτη, εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα, στο 2006
χάρη στο άρθρο του J. Howe με τίτλο: " The Rise of Crowdsourcing ". Αν και τo
φαινόμενο του πληθοπορισμού απασχολεί όλο και περισσότερο την επιστημονική
έρευνα, μπορεί κανείς να διακρίνει στη βιβλιογραφία πολλές αμφισημίες που
προκύπτουν από τον πολλαπλασιασμό των διαφόρων ερευνητικών προσεγγίσεων και
προοπτικών. Ως εκ τούτου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές παρανοήσεις. Αυτό
αφορά κυρίως τις βασικές πτυχές και τους παράγοντες οι οποίοι επιδρούν στη λήψη
αποφάσεων σχετικά με το crowdsourcing από οργανώσεις, ιδιαίτερα δε, όταν
απευθύνεται σε δημόσιους οργανισμούς, και εγχειρήματα πολιτοπορισμού (citizensourcing).
Ο σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να διερευνηθεί κατά πόσο υπάρχει πρόσφορο
έδαφος για δράσεις πολιτοπορισμού από τη Δημόσια Διοίκηση, καθώς και η
αναγνώριση των παραγόντων εκείνων που επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με
την εφαρμογή του πολιτοπορισμού, καθώς και του τρόπου και των κινήτρων που
κάνουν δυνατή την εμπλοκή των πολιτών στο όλο εγχείρημα.
Η απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις, προκύπτει από βιβλιογραφική ανασκόπηση,
καθώς και από ανάλυση μιας προσεκτικά επιλεγμένης σειράς παραδειγμάτων
εφαρμογής. Η επιλογή των παραδειγμάτων έγινε με κριτήριο την κάλυψη όσο το
δυνατό ευρύτερου φάσματος υπό την έννοια της θεματολογίας, της γεωγραφικής και
οικονομικής περιοχής, της επάρκειας τεκμηρίωσης καθώς και των διαφορετικών
βαθμίδων διακυβέρνησης.
Η εργασία είναι διαρθρωμένη σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, γίνεται βιβλιογραφική
ανασκόπηση των εννοιών του πληθοπορισμού και του πολιτοπορισμού, των παραγόντων εκείνων που κινητοποιούν τους πολίτες για συμμετοχή, επιχειρείται μια
σύγκριση μεταξύ των δύο διαδικασιών και γίνεται αναφορά στους παράγοντες εκείνους
που οφείλουν να εξετάζουν οι Δημόσιοι Οργανισμοί προτού προβούν σε
πολιτοποριστικές δράσεις. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, γίνεται παρουσίαση
επιλεγμένων παραδειγμάτων και επιχειρείται η ανάλυση των κρίσιμων εκείνων
ζητουμένων και παραγόντων για την επιτυχή έκβαση τέτοιου είδους εγχειρημάτων. | en_US |
