| dc.description | Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν αρκετές μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση. Πολλές μεταβολές έλαβαν χώρα και στον τομέα της οικονομικής πολιτικής και ειδικότερα στη φορολογική πολιτική. Το φορολογικό σύστημα σχετίζεται με την οικονομική ανάπτυξη, η οποία είναι το ζητούμενο σε όλα τα σύγχρονα κράτη, γιατί επηρεάζει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών και τις επιχειρηματικές αποφάσεις.
Η παρούσα εργασία έχει σαν σκοπό να παρουσιάσει το ελληνικό φορολογικό σύστημα, κυρίως ως προς τους συντελεστές της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, που επηρεάζουν την οικονομική δραστηριότητα και να εξετάσει αν αυτό επηρεάζει επιχειρηματικές αποφάσεις που σχετίζονται με την οικονομική ανάπτυξη. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι αντίστοιχοι φορολογικοί συντελεστές της Βουλγαρίας και της Κύπρου, χωρών, με τις οποίες η Ελλάδα έχει και είχε πάντοτε στενούς και φιλικούς δεσμούς. Το γεγονός όμως ότι οι εν λόγω γειτονικές χώρες εφαρμόζουν φορολογικά συστήματα με σημαντικά χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, οδηγεί πολλές επιχειρήσεις στην απόφαση να αλλάξουν τη φορολογική τους κατοικία και να παραβλέψουν τυχόν δυσκολίες, που μπορεί να συναντήσουν στο εγχείρημα αυτό, όπως για παράδειγμα τις γλωσσικές δυσκολίες, στην περίπτωση της Βουλγαρίας.
Το θέμα αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, γιατί το φορολογικό σύστημα μπορεί να λειτουργεί ως τροχοπέδη ανάπτυξης, αντί ως μοχλός. Φαίνεται να μην ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να έχουν περισσότερα κέρδη και να προβαίνουν σε περισσότερες επενδύσεις, κάτι το οποίο έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, καθώς οι επενδύσεις αποτελούν ένα απολύτως απαραίτητο στοιχείο στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία, κατά την οποία η χώρα επιθυμεί να επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης.
Προκειμένου να εξεταστεί το συγκεκριμένο ζήτημα, έγινε βιβλιογραφική και αρθρογραφική ανασκόπηση, ενώ επιπλέον αναζητήθηκαν στοιχεία από αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς σχετικά με την ίδρυση εταιρειών ελληνικών συμφερόντων στη Βουλγαρία και την Κύπρο. Τα στοιχεία έδειξαν ότι πολλές επιχειρήσεις με ελληνική συμμετοχή ιδρύθηκαν και στις δύο προαναφερθείσες χώρες, προβαίνοντας ουσιαστικά σε αποεπένδυση στη χώρα μας. Αναδείχθηκε ακόμη το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο μεταξύ των επιχειρήσεων, αλλά στην πραγματικότητα η ανθρωπότητα στην εποχή μας μιλάει και για ένα διευρυμένο ανταγωνισμό που υπάρχει και μεταξύ κρατών.
Για τους παραπάνω λόγους, η φορολογική διοίκηση οφείλει όχι μόνο να θεσπίσει αντικίνητρα αναφορικά με τη φυγή των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, αλλά και να διαμορφώσει κατόπιν προσεκτικής μελέτης και στρατηγικού σχεδιασμού, ένα φορολογικό σύστημα απλό, με χαμηλότερους συντελεστές και το οποίο δεν θα υπόκειται σε συχνές αλλαγές, ώστε οι επιχειρήσεις να λειτουργούν σε συνθήκες σταθερότητας και λιγότερης οικονομικής αβεβαιότητας. | en_US |
