dc.description | Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί, κατά πόσο η οικονομική ύφεση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εξωτερική πολιτική ενός κράτους, εν προκειμένω της Ελλάδας, και ειδικότερα τη διαπραγματευτική του ικανότητα, την απήχηση των θέσεών του και την ικανότητά του να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην περιοχή του. Η βασική θέση που προκύπτει από την ανάλυση που ακολουθεί, είναι ότι η δυσμενής θέση στην οποία περιήλθε η Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης επηρέασε αρνητικά και την εξωτερική της πολιτική απέναντι στα Δυτικά Βαλκάνια. Οι αρνητικές επιπτώσεις περιλαμβάνουν σε ένα πρώτο επίπεδο την επιδείνωση της οικονομίας τους και, ως εκ τούτου, την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των κριτηρίων προσχώρησης. Επιπλέον, η ελληνική κρίση αποδυνάμωσε τη ρητορική της σύγκλισης, ενίσχυσε την επιφυλακτικότητα που κυριαρχούσε στην Ευρώπη σχετικά με τη διεύρυνση, η οποία είχε ήδη αρχίσει να χάνει τη δυναμική της, ενώ κλόνισε τη μέχρι τώρα εικόνα της Ελλάδας στα Δυτικά Βαλκάνια ως «πρεσβευτή της διεύρυνσης». Όσο η πολιτική απόφαση της διεύρυνσης καθυστερεί και η ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών αυτών απομακρύνεται, η Ελλάδα στερείται του πολιτικού πλαισίου εντός του οποίου θα επιχειρήσει την επίλυση των εκκρεμών διμερών ζητημάτων. | en_US |