| dc.description | Στην παρούσα διπλωματική εργασία αναλύεται η σχέση της Δημόσιας Διοίκησης και της Κοινωνίας Πολιτών (μη κυβερνητικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων) στη σύγχρονη Ελλάδα, στo πλαίσιo μιας σημαντικής διεθνούς συγκυρίας, της προσφυγικής κρίσης. Σκοπός είναι η παρουσίαση της εξέλιξης αυτής της σχέσης, μέσα από ένα πλέγμα παραγόντων, χρονικών στιγμών και συγκυριών και η αποκρυπτογράφηση της βαθύτερης φύσης της, υπό την έννοια της συμπληρωματικότητας ή/και του ανταγωνισμού. Επιπλέον, στα πλαίσια της προσφυγικής κρίσης, τίθεται ως θέμα προς συζήτηση το ζήτημα της κοινωνικής αλληλεγγύης, σε Ευρωπαϊκή και εθνική διάσταση.
Ο βαθμός εμπλοκής της Κοινωνίας πολιτών στα κέντρα λήψης αποφάσεων και η στενή συνεργασία της με τη Δημόσια Διοίκηση, επιδρούν σημαντικά στην ενίσχυση της ποιότητας της ίδιας της Δημοκρατίας, ισχυροποιώντας την ιδιότητα του πολίτη και ενδυναμώνοντας την ενεργό συμμετοχή του. Στη σύγχρονη εποχή, αναδεικνύεται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη για κοινωνική συσπείρωση, δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης και σύσταση αυτοοργανώσεων, που εξασφαλίζουν τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής -σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον- ενώ μέσα από την δυναμική των συλλογικοτήτων, η κοινωνική ευημερία μετατρέπεται σε ένα πάγιο, συσπειρωτικό και αλληλέγγυο αίτημα.
Η πολυδιάστατη φύση του προσφυγικού φαινομένου, η περιπλοκότητα, το μέγεθος και η ένταση του, ανέδειξαν την ανάγκη για ανάπτυξη συλλογικών και στοχευμένων δράσεων, που μόνο με συντονισμένα δίκτυα και πολυμερείς συνεργασίες θα ήταν εφικτή η διαχείριση του. Μέσα από την προσφυγική κρίση, αναδύεται ο νέος ρόλος του εθνικού κράτους, που δεν δρα μονομερώς και μεμονωμένα, αλλά δημιουργεί πολλαπλούς συνδετικούς κρίκους, σε τοπικά, εθνικά και διεθνή δίκτυα, ώστε να διαχειριστεί πολυσύνθετα αιτήματα, με τη συνδρομή ποικίλων εταίρων στο πεδίο δράσης του. | en_US |
