| dc.description | Οι μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη επιβάλλουν στα κράτη – μέλη την εφαρμογή πολιτικών ένταξης των πολιτών τρίτων χωρών στις κοινωνίες υποδοχής. Κάθε κράτος επιλέγει να υιοθετήσει διαφορετικό μοντέλο ένταξης, ανάλογα με τις ιστορικές καταβολές του, τις επικρατούσες συνθήκες και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της μετανάστευσης στο εσωτερικό του.
Στην παρούσα εργασία εξετάζονται τα γενικά χαρακτηριστικά των μοντέλων ένταξης και ειδικότερα οι περιπτώσεις της Σουηδίας, της Γαλλίας και της Ελλάδας, μέσα από τη νομοθεσία τους και τις παρεμβάσεις που προωθούν στον τομέα της εργασίας, της εκπαίδευσης, των πολιτικών δικαιωμάτων και της απόδοσης ιθαγένειας. Παράλληλα, παρατίθεται το πλαίσιο που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην προσπάθειά της να συντονίσει τις πολιτικές των κρατών – μελών και τα χρηματοδοτικά μέσα που διαθέτει προς το σκοπό αυτό.
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθεί η διαφορετική εφαρμοζόμενη πολιτική κάθε κράτους σε σχέση με τη θέση των μεταναστών στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας και πώς αυτή διαμορφώνεται ανάλογα με τις τρέχουσες εξελίξεις.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε είναι εκείνης της βιβλιογραφικής έρευνας και της διαδικτυακής αναζήτησης, προκειμένου να παρουσιασθούν και να αναλυθούν στοιχεία από πρωτογενείς κοινοτικές/ενωσιακές πηγές όπως οι Συνθήκες, Ανακοινώσεις, Συμπεράσματα Συμβουλίων, Εγχειρίδια, Εκθέσεις αλλά και οι εθνικές νομοθεσίες, ιδίως η ελληνική. Η αξιολόγηση των στοιχείων έγινε με βάση τα συμπεράσματα και τις προτάσεις επίσημων διεθνών και ευρωπαϊκών Οργανισμών και Φορέων.
Η παρουσίαση των πλέον πρόσφατων αποφάσεων και εξελίξεων τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει ως στόχο, όχι μόνο να αποτυπώσει τις σύγχρονες τάσεις, αλλά και να συνεισφέρει πρακτικά στην προσπάθεια της ελληνικής δημόσιας διοίκησης να διαμορφώσει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. | en_US |
