| dc.description | Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσει την περίπτωση της οικονομικής διαχείρισης και ελέγχου στο ελληνικό και βρετανικό σύστημα υγείας και ειδικά στο τομέα της δευτεροβάθμιας παροχής υγείας (νοσοκομεία) και να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα για την βελτίωση της ελληνικής περίπτωσης. Για τον λόγο αυτό θα εξετάσει την δομή των νοσοκομείων και την σχέση τους με το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, τα εργαλεία διαχείρισης που είναι κατά κύριο λόγο ο προϋπολογισμός και το λογιστικό σύστημα γενικά και τα εποπτικά όργανα διαχείρισης και ελέγχου σε κάθε περίπτωση.
Η σύγκριση των δύο συστημάτων είναι ενδιαφέρουσα γιατί βασίζεται σε δύο εντελώς διαφορετικές φιλοσοφίες οργάνωσης και διοίκησης του συστήματος υγείας. Τελείως περιγραμματικά θα λέγαμε ότι το Ελληνικό Σύστημα Υγείας είναι κρατοκεντρικό κατά βάση (κάτι που αποδεικνύεται από την ένταξη των ΝΠΔΔ και ΟΚΑ στην Γενική Κυβέρνηση) παρά την ύπαρξη περιφερειακών δομών οργάνωσης και βασίζεται στην διπλή χρηματοδότηση, την κρατική επιχορήγηση -που έχει πηγή προέλευσης την φορολογία-και που περιλαμβάνει και την μισθοδοσία και τα έσοδα από την προσφορά υπηρεσιών υγείας που πληρώνεται από τις ασφαλιστικές εισφορές των πολιτών με τις εξαιρέσεις που προβλέπει ο νόμος για απόρους και ανασφάλιστους. Αντίθετα όπως θα αναλυθεί παρακάτω στην εργασία το Βρετανικό σύστημα (και τα Νοσοκομεία) ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές του 2012 είναι πλήρως αποκεντρωμένο με τελείως χαλαρή εποπτεία από το αντίστοιχο υπουργείο Υγείας με τα νοσοκομεία να λειτουργούν με την μορφή Trust και να είναι καταχωρημένα ως «Δημοσία Επιχείρηση» Public Corporation.
Η εργασία αποτελείται από τρείς διακριτές ενότητες ως εξής.
Στην πρώτη ενότητα (κεφάλαια 1-5) γίνεται αναφορά στην ελληνική πραγματικότητα και ειδικότερα σε ότι αφορά την διοίκηση και διαχείριση των νοσοκομείων. Περιγράφει την θέση των νοσοκομείων στον γενικότερο χάρτη υγείας κάνοντας αναφορά στην οργάνωση και την διοίκηση των νοσοκομείων ξεκινώντας με την ιστορική εξέλιξη, συνεχίζει με τους νόμους που διέπουν και καθορίζουν την οικονομική διαχείριση και έλεγχο, την εσωτερική οργάνωση των νοσοκομείων και την σχέση τους με τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς όπως την ΥΠΕ, το Υπουργείο Υγείας και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που εξασφαλίζουν χρηστή διοίκηση.. Ως σύγκριση περιγράφονται και δύο ιδιαίτερες περιπτώσεις νοσοκομείων εντός ΕΣΥ που λειτουργούν με καθεστώς ΝΠΙΔ, το ΓΝΘ Παπαγεωργίου και το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Ξεχωριστό σημείο ανάλυσης αποτελεί το Λογιστικό Σύστημα των ΔΜΥ όπως ορίζεται από το ΠΔ 146/03 καθώς είναι το κύριο εργαλείο οικονομικής διαχείρισης.
Στην δεύτερη ενότητα (κεφάλαιο 5) περιγράφεται το βρετανικό σύστημα διοίκησης και διαχείρισης των νοσοκομείων όπου η έμφαση δίδεται στο να τονισθούν οι επιμέρους διάφορές του με το ελληνικό σύστημα. Η κεντρική ιδέα είναι ότι η λύση που προκρίνεται είναι αυτή της εκτεταμένης αυτονομίας και αποκέντρωσης των δομών και της διοίκησης με το κράτος να λειτουργεί εποπτικά και να επεμβαίνει μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης. Παρά την αποκέντρωση και την χρήση πρακτικών διοίκησης και οικονομικής διαχείρισης από την ιδιωτική αγορά οι ηθικές αξίες του βρετανικού συστήματος υγείας που είναι η καθολική δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και ο δημόσιος χαρακτήρας του παραμένουν αναλλοίωτες.
Η τρίτη ενότητα (κεφάλαια 6-8) μέσω της συγκριτικής ανάλυσης σκοπό έχει την άντληση συμπερασμάτων για την βελτίωση του ελληνικού προτύπου διοίκησης. Στην ανάλυση δεν αγνοείται η ιδιάζουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και η οικονομική στενότητα των κρατικών προϋπολογισμών και των πολιτών.
Το κεντρικό συμπέρασμα είναι ότι η τελική απόφαση για το είδος και την φύση της οικονομικής διαχείρισης των ΔΜΥ βρίσκεται στο όραμα για την φύση και την μορφή του συστήματος υγείας εντός μίας οργανωμένης κοινωνίας δικαίου. Η τελική θέση είναι ότι οι οποίες βελτιώσεις και ενέργειες πρέπει να σχεδιάζονται και να εκτελούνται με σκοπό την προαγωγή του δημοσίου συμφέροντος και της υγείας των πολιτών χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. | en_US |
