Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΚαρβέλη, Σοφία
dc.date.accessioned2022-04-04T04:53:22Z
dc.date.available2022-04-04T04:53:22Z
dc.date.issued2020
dc.identifier.urihttp://repositoryesdda.ekdd.gr/jspui/handle/123456789/398
dc.descriptionΟ ρόλος του Συμβουλίου της Ευρώπης υπήρξε εκ της συστάσεως του σημαντικός για τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου των κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου. Στο γενικό αυτό πλαίσιο εντάσσεται και η υπογραφή συμφωνιών που καλύπτουν πτυχές κρίσιμων θεμάτων που δεν καλύπτονται από άλλες διεθνείς συμφωνίες, όπως ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας (ΕΧΤΑ) για την τοπική αυτοδιοίκηση, ή συμβάσεων που στην ουσία εγκαθιδρύουν ολόκληρους τομείς πολιτικής, όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (ΕΣΤ) για την πολιτική τοπίου. Αρχικά, η παρούσα εργασία πραγματεύεται πώς η ΕΣΤ συμβάλλει στην καθιέρωση πολιτικής τοπίου μέσα από τρία επίπεδα. Το επίπεδο ‘Ορισμών’ με την καθιέρωση κοινά αποδεκτού εννοιολογικού υπόβαθρου, την ‘Μεθοδολογία’ ως συγκρότηση πολιτικής γύρω από τους άξονες των άρθρων της Σύμβασης, το ‘Πλαίσιο Αναφορών’ μέσα από το πληροφοριακό σύστημα καταχώρισης εθνικών ή περιφερειακών αναφορών εκ μέρους της Διοίκησης των κρατών. Θεμελιώδες ερώτημα που ανακύπτει είναι το κατά πόσο και πώς το τοπίο αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα και άρα φορέα πολιτικής. Στο κύριο μέρος, συστηματοποιείται διεξοδικότερα η διερεύνηση με βάση το τρίτο επίπεδο (΄Πλαίσιο Αναφορών΄) και τη σύγκριση των πολιτικών τοπίου επιλεγμένων χώρων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η επιλογή των χωρών γίνεται με κριτήριο να εκπροσωπούν διαφορετικές διοικητικές παραδόσεις στον τομέα του χωροταξικού σχεδιασμού (διαφορετικό εθνικό χωροταξικό σύστημα), που ως παραδοσιακά εννοούμενου φορέα άσκησης και της πολιτικής τοπίου λειτουργεί ενίοτε ανασταλτικά ή ενθαρρυντικά. Τα συμπεράσματα που εξάγονται από τη σύγκριση των πολιτικών τοπίου αναδεικνύουν τους παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη της οριζόντιας, διατομεακής λειτουργίας της πολιτικής τοπίου, του τοπίου δηλαδή ως ρυθμιστικού παράγοντα. Η συνεισφορά της εργασίας είναι στη συστηματοποίηση αυτών των παραγόντων ώστε το τοπίο να αποτελεί μια νέα, πρόσφορη εδαφικότητα που θεμελιώνεται επί τη βάση του σχήματος αποκέντρωση εταιρικότητα-διακυβέρνηση με μοχλούς την εξισορρόπηση (συνοχή) και τον ανταγωνισμό. Μια τελικά συστηματική χωρική μορφή λήψης απόφασης.en_US
dc.description.abstractThe role of the Council of Europe in safeguarding the human rights and rule of law has been significant for all the countries of the European continent, since its inception. The above general framework includes the signing of agreements covering aspects of critical issues not covered by other international agreements, such as the European Charter of Local Self Government regarding local government, or conventions establishing whole policy areas, such as the European Landscape Convention (ELC) for landscape policy. This dissertation addresses firstly about the ways ELC contributes to the establishment of a landscape policy through three levels. Through ‘Definitions’, introducing a common conceptual background, ‘Methodology’ as policy-making around the axes of the articles of the Convention and ‘Reporting Framework’ according to the registration of national or regional reports by each Administration. A fundamental question arising is whether and how landscape is a regulatory factor - and therefore a policy maker. In the main body, research is systematized on the basis of the third level (Reporting Framework) and the comparison of the landscape policies of selected countries of the Council of Europe. Selection is based on the criteria of representing different administrative traditions in the field of spatial planning (national spatial planning system), which is traditionally understood as the main landscape policy field and thus sometimes acts as a deterrent or encouraging factor. The conclusions drawn from the comparison of landscape policies highlight the factors that favor the development of the horizontal, cross-sectoral operation of landscape policy, and thus landscape as a regulatory factor. The contribution of the dissertation is in the systematization of these factors so that landscape is recognized as a new, suitable territoriality that is founded on the basis of decentralization-partnership-governance scheme with levers of balance (cohesion) and competition. And therefore a systematic spatial form of decision making.en_US
dc.language.isogren_US
dc.publisherΕθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησηςen_US
dc.subjectτοπίοen_US
dc.subjectπρογραμματισμόςen_US
dc.subjectδιακυβέρνησηen_US
dc.subjectπλαίσιο αναφοράςen_US
dc.subjectεταιρικότηταen_US
dc.subjectΕυρωπαϊκή Σύμβαση Τοπίουen_US
dc.titleΗ πολιτική τοπίου στις χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπηςen_US
dc.typeWorking Paperen_US
dc.seira26en_US
dc.pedioΠολιτικές Επιστήμες και Διοίκησηen_US
dc.sxoli1en_US


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής