dc.description | Τα Περιγράμματα Θέσεων Εργασίας και η Αξιολόγηση στο Δημόσιο Τομέα, αποτελούν δύο κομβικές λειτουργίες της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και για πολλά χρόνια μετ΄επιτάσεως ζητούμενα στον πολιτικό και επιστημονικό λόγο. Οι πρώτες διατάξεις που ρυθμίζουν την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων κάνουν την εμφάνισή τους σε νομικά κείμενα ήδη από το 1833.
Η παρούσα εργασία επιχειρεί να χαρτογραφήσει την έννοια και την εφαρμογή των εργαλείων αυτών, καθώς και το ρόλο που διαδραματίζουν στην προσπάθεια εξορθολογισμού της Δημόσιας Διοίκησης στη χώρα μας και στην εμπέδωση μιας πιο ευέλικτης διοικητικής κουλτούρας, που υιοθετεί χαρακτηριστικά της «σχολής» του Νέου Δημοσίου Μάνατζμεντ1. Τα υπό εξέταση εργαλεία ανήκουν στο «μεγαθεματικό» πεδίο της περιλάλητης Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η οποία αποτελεί τόσο προαπαιτούμενο για την οικονομική στήριξη της χώρας, όσο και μοναδική ευκαιρία για να αντιμετωπιστούν και να θεραπευτούν χρόνιες, σοβούσες παθογένειες της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης.
Στο πλαίσιο της εργασίας αναλύεται, επίσης, το πώς υλοποιήθηκαν οι ρυθμίσεις της αξιολόγησης και των περιγραμμάτων στο Δήμο Αθηναίων, αξιοποιώντας τα ευρήματα της συνέντευξης που πραγματοποιήθηκε επί τόπου. Τέλος, γίνεται απόπειρα να αναδειχθούν οι προοπτικές, αλλά και τα προβληματικά σημεία του εγχειρήματος, στα οποία οφείλουν να εγκύψουν οι αρμόδιοι με προτάσεις ανασχεδιασμού. | en_US |